История Беларуси в составе Речи Посполитой, страница 35

3 ростам рамяства развiвалася i гандлёвая дзейнасць, у вынiку якой складвалiся элементы ўнутранага рынку. Разам з унутраным пашыраўся i знешнi гандаль. Гандлёвыя сувязi Беларусi ў сярэдня-веччы былi разнастайныя, але найболып трывалыя i працяглыя былi сувязi з Расiяй, Полыпчай, Левабярэжнай Украiнай, Рыгай, з краiнамi Заходняй Еўропы. У Заходнюю Еўропу з Беларусi вывозiлiся жыта, пянька, лес i iншыя тавары сельскай i лясной гаспадаркi. 3 Расii на Беларусь завозiлiся футра i саматканае сукно, грубае палатно, абутак, кажухi, нiткi, мыла i г.д., з Польшчы — сукно, палатно, жалеза, сталь, свiнец, медзь, волава i г.д. На пачатку XVII ст. замежным гандлем займалася каля 800 купцоў з 30 гарадоў Беларусi.

222        *

Гр.мiш

УМОУНЫЯ АБАЗНАЧЭННI

 мнястна Лiтоуск ле^стна Польскаi

Пастаяннай пагрозай для купецтва, як i для рамеснiкаў, было са-мавольства магнатаў i шляхты, якiя рабавалi купцоў, разганялi кiрмашы i гандлёвыя арганiзацыi. У барацьбе з самавольствам феа-далаў з мэтай аховы сваiх гандлярскiх iнтарэсаў у шэрагу гарадоў (Магiлёў, Пiнск i iнш.) стваралiся цэхi купцоў, якiя рэгулявалi пара-дак куплi i продажу тавараў, адносiны памiж купцамi i iншыя справы.