Санкцыя – эл-т а/п нормы, у якой указваецца неспрыяльныя вынікі, пагражаючыя парушальніку устаноул. дадз. нормай правіла. Найб. распаусюдж. санкціяй з’яул. меры адм. і дысціы. адк-ці, меры адм. прысячэння.
Спецыфіка:
У многіх выпадках структ. эл-ты знах-ся у розн. артыкулах або частках н-п акта, нават у розн. нарматыўных актах. Гіп. і дысп. можа знаходзіцца ў адным прававым акце, а санкцыя – у другім.
3. А/п адносіны – гэта канкрэтная разнавіднасць правав. адносін, урэгуляваныя нормамі адміністр. права, грам. адн. , якія склад-ся у сферы дзей-ці вык. улады (др.кір.)
У гэтых аднос. знах. свае выражэнне як агульныя рысы, уласцівыя адносінам такога віду (дз-пр., канст., грам-пр), а таксама асаблівасці абмауленныя прызначэннем і х-рам вык. улады, Як і ва усіх іншых праваадн. у адм-пр. адн. правы і абавязкі бакоу маюць узаемны х-р, што вызначаецца і забяспечваецца адм.-пр. нормамі.
Адзін бок мае права патрабаваць ад др. такіх паводзін, якія прадугледжваюцца адм.-пр. нормамі не выкананне юр. абавязкау, або парушэнне адным з бакоу цягне за сабой адказнасць у адпаведнасці з адм-пр. нормамі.
З гэтага вынікае, што асновай узнікнення а-п адносін з’яул-ца а/п нормы.
Аднак а/п нормы не утвараюць а/п адносін, а толькі прадугледж-ць у агульн форме умовы іх узнікнення.
А/п норма разлічана на абстрактных удзельнікау праваадносін. А а/п адносіны канкрэтныя (паміж ГГУ і мін-вам адукацыі). Г.зн. што канкр. а/п адносіны узнік. у працэсе реаліз-цыі прадпісанняу а/п норм.
1. а/п адносіны пабудаваны на прынцыпе улада-падпарадкаванне. Яны (адносіны) з’яул. уладнымі адносінамі, уладарна пануючымі. Няма роунасці бакоу.
2. прырода дз.кір. дзейнасці дыктуе неабх. выдзелення суб’екта кіравання г.зн. таго боку адносін, у руках якога канцэнтруецца улада. Паэтаму зауседы у наяунасці прыарытэт волі такога суб’екта (адзіная кіраунічая воля) Практычн. праяуленні такой накірав. х-ся як камандна-выкананне.
3. сфера дзярж. кір-ня – кіруемая сфера, у выніку чаго у а/п адносінах зауседы праяуляюцца усе асн якасці, уласцівыя дз-кір. дзейнасці.
4. сфера дз. кір-ня – гэта галіна дзярж. дз-ці, у якой дзейнічаюць суб’екты асаблівага роду. Абагульн іх наз. органы дз. кір. або орг.вык. улады.
5. а/п адносіны па сваей сут-ці з’яул-ся арганізацыйнымі. Маецца на увазе іхняя прамая сувязь з рэалізацыяй ф-цый вык. улады, якія па свайму зместу скіраваны на рэаліз-цыю працэсу праваывканання.
6. а/п адносіны узнікаюць па ініцыятіве любога з бакоу, аднак згода або жаданне др. боку не з’яуляецца ва усіх выпадках абавязковай умовай іхняга узнікнення.
7. паміж бакамі а/п адносін могут узнікаць спрэчкі, аднак яны вырашаюцца, як права, у адм. парадку (па за судовым).
8. у а/п адносінах адказнасць наступае не перад другім бокам, а перад дзяржавай (служб. асобай).
Структура (сукупная сіст. элементау):
1. суб’екты (удзельнікі)
2. аб’екты (з-за чаго узніклі адносіны)
3. змест прававых адносін
Суб’екты:
1. індывідуальныя
2. калектыуныя
Органы вык. улады, дзярж-органы, дз. служачыя, не джзярж. аб’яднанні, працоуныя калектывы, грамадзяне.
Аб’ект:
Дзей-ць людзей у сферы вык. улады па рэалізацыі сваіх правоу і абавязкау, іх паводзіны.
Непасрэдны аб’ект – прамое кір. удзеянне.
Аддаленны – уздзеянне праз якое-неб. звяно (апасрэдавана)
Змест:
1. матэрыяльны бок (паводзіны)
2. юр. бок (суб’ектыун. правы і абавязкі)
А/п адносіны ўзнікаюць, змяняюцца і спыняюцца ў выпадку наяўнасці ўмоў (акалічнасцей), вызначаных а/п нормамі (на аснове юрыдычных фактаў). Юрыдычныя факты існуюць у выглядзе дзеянняў і падзей.
Дзеяне – гэта юрыдычны факт, які з’яўляецца вынікам актыўнага волевыяўлення людзей. Яны могуць быць правамернымі і неправамернымі.
Правамерныя дзеянні заўсёды адпавядаюць патрабаванням а/п норм.
Неправамерныя дзеянні не адпавядаюць патрабаванням а/п норм. Яны цягнуць за сабой узнікненне а/п адносін па прымяненю да вінаватых адпаведных мер юрыдычнай адказнасці.
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.