Адміністратыўнае права: Курс лекцый (Тэмы 1-17: Дзяржаўнае кіраванне і выканаўчая ўлада. Кіраванне галінамі народнай гаспадаркі), страница 28

А)   Нікчаныя выяўляюцца ў выніку кантрольна-праверчай дзейнасці. Выдзеляюцца з відавочных парушэнняў кампетэнцыі дзяржаўных органаў ці службовай асобы. Як прававая некампетэнцыя выяўляюцца ў дальнейшым. Падлягаюць адмене, гэта значыць, што ён не цягне за сабой вынікі, на якія быў разлічаны.

Б)   Аспрэчваемыя. Аспрэчваецца змест.

Працэс: доказы *****************************

Магчымы варыянт, калі аспрэчванне з’яўляецца бяздоказным.

Варыянты аспрэчвання прававых актаў кіравання:

А)   Апратэставанне пракурорам

Б)   Абскарджанне грамадзянамі на рашэнне выканаўчага органа ці службовай асобы.

Заканадаўствам і падзаконнымі адміністратыўна-прававымі нормамі ў шэрагу выпадкаў спецыяльна прадугледжаны парадак адмены прававых актаў-закон “Аб Савеце Міністраў”,”Аб прэзідэнце” –парадак адмены актаў.

Апрача адмены ,прадугледжана магчымасць прыпыніць іх дзеянне або выкананне.

Часова – да пэўных вынікаў па прычыне выклікаемых прыпыненнем яго дзейнасці, затым, у залежнасці ад вынікаў, акт працягвае сваё дзеянне, у выпадку калі ліквідуюцца яго дэфекты;ці адмяняецца.

1)  Прэзідэнт мае права прыпыненне актаў прадстаўнічай улады.

2)  Прынясенне пратэста прэзідэнту на пастанову аб накладванні адміністратыўнага спагнання прыпыняе яе дзейнасць.

3)  Падача скаргі на працоўных 10 дзён  з часу вынясення пастановы аб накладненні адміністратыўных спагнанняў прыпынаецца выкананне пастановы да разгляду скаргі.

Тэма№10.Адміністратыўны прымус у дзяржаўным кіраванні.

1.  Адміністратыўны прымус і яго адрозненне ад іншых відаў дзяржаўнага прымусу.

2.  Сістэма мар адміністратыўнага прымусу, падставы для прымянення мер адміністратыўнага прымусу.

3.  Адміністратыўна-папераджальныя меры: паняцце, сутнасць, віды, падставы для іх прымянення.

4.  Меры адміністратыўнага стрымання (присечения): паняцце, віды, падставы для іх прымянення.

Літаратура: КАП.

1.   Выканаўчыя органы забяспечваюць неабходнае ўпарадкаванае уздзеянне на рэгулюючыя грамадскія адносіны ў тым ліку сродкаў прымусовага уздзеяння.

У сваёй сукупнасці меры прымусу, забяспечваючыя паводзіны кіруемых, складаюць інстытут адміністратыўнага прымусу.

Для адміністратыўнага прымусу хар-ным з’яўляецца:

1.  Гэты прымус не з’яўляецца самой мэтай. Гэта разнавіднасць дзяржаўнага прымуса і скарыстоўваецца галоўным чынам, як апошні сродак забеспячэння і аховы правапарадку ў сферы дзяржаўнага кіравання гэта значыць выконвае нарматыўную функцыю.

2.  У мэтах правааховы адміністратыўнага прымусу, меры выконваюць і іншага рода функцыі, гэта значыць прымяняюцца не толькі ў якасці спагнання за правапарушэнні, але і для стрымання і папярэджвання. Гэта значыць што іх трэба разумець больш шырока, чым рэалізацыя санкцый адміністратыўна-прававой нормы.

3.  У самым шырокім сэнсе адміністратыўны прымус прызнан забяспечваць выкананне правіл і паводзін, якія выражаюцца ў адміністратыўна-прававых нормах. Для іхняга прымянення характэрны пазасудовы характар, іх скарыстанне не адносіцца да кампетэнцыі адпаведных выканаўчых органаў, непасрэдна іх рэалізуючых у працы сваёй дзейнасці без звароту ў суд.

Аднак у прадугледжаных заканадаўствам выпадках асобныя меры адміністратыўнага прымусу прымяняюцца раённымі (гарадскімі) суддзямі:

§  Спагнанне кошту тавараў і сродкаў транспарта, якія з’яўляюцца аб’ектам адміністратыўных правапарушэнняў;

§  Адміністратыўны арышт;

Меры прымусавага хар-ру прымяняюцца не ўсімі выканаўчымі органамі без выключэння, а толькі тымі, што надзеляны спецыяльнымі паўнамоцтвамі па ажыццяўленні выканаўчай улады.

Гэта асаблівасць звязана з тым, што мера адміністратыўнага прымусу прымяняецца да трэціх асоб – хто не знаходзіцца ў непасрэдным падпарадкаванні ў выканаўчых органах. У якасці трэціх асоб выступаюць грамадзяне, у некаторых выпадках і юрыдычныя асобы (у галіне аховы прыроды і будаўніцтва.