Адміністратыўнае права: Курс лекцый (Тэмы 1-17: Дзяржаўнае кіраванне і выканаўчая ўлада. Кіраванне галінамі народнай гаспадаркі), страница 20

3.  Спецыяльныя меры: датэрміновае прысваенне звання, класнага чыну, перавод на вышэйшую дзяржаўную пасаду.

У залежнасці ад характару правапарушэнняў выдзеляюць наступныя віды адказнасці дзяржаўных служачых: дысцыплінарная, адміністратыўная, матэрыяльная, цывільна-прававая, крымінальная.

Па закону “Аб асновах службы ў дзяржаўным апараце”: “служачыя дзяржаўнага апарата за неналежнае выкананне службовых абавязкаў могут прыцягвацца да дысцыплінарнай, адм., матэр., крым. адказнасці.

Да служачых дзяржаўнага апарата прымяняюць спагнанні:

§  Паніжэнне ў класе да 6-ці месацаў

§  Паніжэнне ў класе безтэрмінова

§  Паніжэнне па пасадзе да 6-ці месацаў

Спецыфіка дысцыплінарнай адказнасці.

Дысц. адказнасць – гэта накладанне дысц. спагнанняў суб’ектамі дысцыплінарнай улады на аснове адм/прававых норм на падначаленных ім членаў, устойлівых калектаваў за дысц. правіннасці і іншыя правапарушэнні.

Д/а з’яўляецца састаўной, але самастойнай часцінай дысцыплінарнага прымусу.

Спецыфіка (асаблівасці) д/а:

1.  Наступае за дысцыплінарную правіннасць, але можа наступаць і за ўчыненне іншых правіннасцей (арт. 15 К аб АП). Парушэнне правіл дзяржаўнай бяспекі, за браканьерства і інш. Да ваеннаслужачых не прымяняюцца папраўчыя работы, а да тэрміновай не прымяняецца штраф.

2.  Права на яе ажыццяўленне належыць суб’ектам лінейнай улады. Яна рэалізуецца ў межах устойлівых калектываў. Для дысц. адказнасці характэрны спагнанні маральнага хар-ру. Д/а распаўсюджана ў межах устойлівых калектываў.

Заўвага, вымова, санкцыя, якая мяняе, спыняе сувязі асобы з калектывам (паніжэнне па пасадзе, звальненне, выключэнне), папярэджанне, затрыманне, прысваене новага знака, паніжэнне ў званні.

Прыцягваецца да адказнасці не пазней 1-го месяца з дня выяўлення або ўчынення правіннасці. 

Тэрмін прыняцця не больш 6 месяцаў.

Тэма № 8. Грамадскія аб’яднанні і палітычныя партыі. 

1.  Паняцце і віды грамадскіх аб’яднанняў. Паняцце палітычных партый.

2.  Адміністратыўны-прававы статус грамадскіх аб’яднанняў.

3.  Адміністратыўна-прававы статус палітычных партый.

4.  Удзел працоўных калектываў у дзяржаўным кіраванні.

5.  Заканадаўчыя асновы становішча рэлігійных аб’яднаняў.

Літаратура:

1.  З-н “Аб грамадскіх аб’яднаннях” ад 4.10.94 г., “Народная газета” 26.10.94 г.

2.  З-н “Аб палітычных партыях” ад 5.10.94 г., Ведамасці вярхоўнага савета РБ       №  30, 1994 г.

3.  З-н “Аб праўсаюзах”

4.  З-н “Аб свабодзе веравызначэння і рэлігійных арганізацыях” ад 17.12.92 г., “Народная газета” 13.01.93 г.

1.   Правы грамадзян на аб’яднанні абвешчаны ў (К) (арт. 36).

Арт. 1 (літ № 1) вызначае грамадскія аб’яднанні, як дабраахвотнае фарміраванне грамадзян, якое яны ўтварылі на аснове агульнасці інтэрэсаў для сумеснай рэалізацыі грамадскіх, эканамічных, сацыяльных і культурных правоў.

З-н (1) не распаўсюджваецца на палітычныя партыі, прафсаюзы і рэлігійныя арганізацыі і на арганізацыі, створаныя органамі дзяржаўнага кіравання, на органы тэрытарыяльнага грамадскага самакіравання і на іншыя грамадскія фарміраванні, парадак дзейнасці якіх вызначаецца асобнымі нарматыўнымі актамі.

Грамадзянскія арганізацыі ствараюцца і дзейнічаюць на аснове прынцыпаў:

§  Дабраахвотнасці

§  Самастойнасці

§  Галоснасці

Грамадскія аб’яднанні дзейнічаюць на аснове статутаў і ў адпаведнасці з К-яй.

На тэрыторыі РБ ствараюцца і дзейнічаюць міжнародныя, рэспубліканскія і мясцовыя грамадскія аб’яднанні.

   Не дапускаецца стварэнне грамадскіх аб’яднанняў, дзейнасць якіх накіравана на:

1.  Звяржэнне ці насільнае змяненні канстытуцыоннага ладу;

2.  Парушэнне ўласнасці і бяспекі дзяржавы;

3.  Прапаганда вайны;

4.  Насілле;

5.  Распальванне нацыянальнай, рэлігіёзнай, расавай варожасці.

Асноўныя віды грамадскіх аб’яднанняў:

1.  Массавыя рухі;

2.  Жаночыя, маладзёжныя, ветэранныя арганізацыі;

3.  Саюзы;

4.  Арганізацыі інвалідаў;