Адміністратыўнае права: Курс лекцый (Тэмы 1-17: Дзяржаўнае кіраванне і выканаўчая ўлада. Кіраванне галінамі народнай гаспадаркі), страница 3

6.  В/у мае пэўныя суб’ектыўныя праяўленні. Гэта азначае, што яна ўвасабляецца ў дзейнасць спецыяльных суб’ектаў, надзеленых выканаўчай кампетэнцыяй. Гэта ёсць патрабаванне падзела ўлад. Адпаведна в/у прадстаўлена ў дзяржаўна-уладарным механізме органамі в/у, якіх няма ў заканадаўчай і судзебнай уладах.

7.  Дзейнасць в/у заўсёды скіравана ў знешнія пазаапаратныя ясяродкі. 

4.     В/у як праяўленне адзінай дзяржаўнай улады пабывае рэальны характар у дзейнасці асобных звенняў дзяржаўнага апарату, называемых выканаўчымі органамі, а па сутнасці выступаючымі органамі дзяржаўнага кіравання.

Паняцце дзяржаўнае кіраванне больш шырокае чым паняцце в/у. У пэўнай ступені  в/у – вытворная ад дзяржаўнага кіравання. Яна прызвана вызначаць аб’ём і характар дзяржаўна-уладарных паўнамоцтваў, рэалізуемых у працэсе дзяржаўна-кіраўнічай дзейнасці.

В/у па сутнасці складае змест дзейнасці па дзяржаўнаму кіраванню, выяўляючы перш за ўсё яе функцыянальную (выканаўчую) накіраванасць.

Адпаведна ўсе суб’екты выканаўчай улады адначасова з’яўляюцца звеннямі сістэмы дзяржаўнага кіравання.

Аднак не ўсе звенні сістэмы могуць быць суб’ектамі в/у. Напрыклад, не могуць лічыцца суб’ектамі в/у адміністрацыі дзяржаўных прадпрыемстваў, арганізацый, устаноў ..., бо яны знаходзяцца за межамі дзеяння прынцыпу падзелу ўлад.

Усе органы выканаўчай улады у маштабе краіны можна пэўным чынам сістэмазаваць, для чаго выдзяляюць сістэму в/у, якую складае сукупнасць дзяржаўных органаў, адзначаных у якасці яе суб’ектаў, а таксама арганізацыйны механізм яе рэалізацыі. Пастаянна дзеючым арганізацыйным фактарам сістэмы в/у з’яўляюцца выканаўчыя органы агульнай кампетэнцыі, якія знаходзяцца на розным іерархічным узроўні. Напрыклад, урад (пр-во) – Сав.Мін.; выканкамы розных тэрытарыяльных узроўняў, раённая адміністрацыя. А астатнія звенні сістэмы вельмі непастаянныя, відазмяняльныя:

-  Міністэрствы;

-  Дзяржаўныя камітэты;

-  Рэспубліканскія аб’яднанні.

Іншы раз яны могуць выпадаць з сістэмы в/у, але з механізму дзяржаўнага кіравання яны не выключаюцца.

Выкладзеныя пытанні, якія датычацца зместу паняццяў выканаўчай улады і дзяржаўнага кіравання патрабуюць дадатковых дапаўненняў, якія заключаюцца ў наступным:

1.Сфера дзяржаўнага кіравання – паняцце, межы якога ў сучасных умовах вызначаюцца не толькі практычнай дзейнасцю па рэалізацыі в/у, але і ўсімі іншымі праяўленнямі дзяржаўна-кіраўнічай дзейнасці. Напрыклад, дзейнасць кіраўнічых звенняў, якія не з’яўляюцца непасрэдна в/у.

2.Дзяржаўна-кіраўнічая дзейнасць – гэта функцыянаванне суб’ектаў в/у і іншых звенняў дзяржаўнага кіравання па рэалізацыі іх задач і функцый.

3.Дзяржаўнае кіраванне – гэта сінонім сінонім дзяржаўна-кіруючай  дзейнасці ў шырокім сэнсе і форма практычнай рэалізацыі в/у ў яе уласным сэнсе.

4.Органы дзяржаўнага кіравання – гэта суб’екты в/у і іншыя звенні, ажыццяўляючыя ў тым, ці іншым аб’ёме дзяржаўна-кіраўнічую дзейнасць.

5.Выканаўчыя органы – гэта зборны тэрмін, які можа быць скарыстаны для вызначэння ўсіх суб’ектаў дзяржаўна-кіраўнічай дзейнасці, уключаючы суб’екты выканаўчай улады, а таксама органы кіравання, якія дзейнічаюць за межамі практычнай рэалізацыі в/у. Напрыклад:

-  выканаўчыя органы сістэмы мясцовага самакіравання;

-  органы кіравання прадпрыемствамі, арганізацыямі, установамі, аб’яднаннямі, камерцыйнымі структурамі ...

Тэма 2:  Адм.-прававыя нормы. Адносіны.

1.  Паняцце і віды а/п норм.

2.  Структура а/п. Яе спецыфіка.

3.  Паняцце а/п адносін, іх спецыфіка, эл-ты праваадносін.

4.  Віды а/п адносін.

Літ-ра:

1.  Кодэкс аб адм. правапарушэннях

2.  З-н аб н.-п. актах

1. Нормы пр. па свайму юр. знач. есць пэуныя правілы паводзін, выкананне якіх гарантуецца розн. роду арганізацыйн., растлумачальнымі і стымулюючымі сродкамі, а таксама прымяненнем мер юр. прымусу (у выгл. дысцыпл. адказ-ці, адм-най, матэр. і крымінальнай)

Адм.-пр. норма – гэта устаноуленная ці санкцыянаваная дз-вай правіла паводзін з мэтай рэгулявання грамадск. адносін, якія узнікаюць, мяняюцца і спыняюцца у сферы функцыянавання мех-му вык. улады, а у шыр. сэнсе – у сферы дз. кір.