Адміністратыўнае права: Курс лекцый (Тэмы 1-17: Дзяржаўнае кіраванне і выканаўчая ўлада. Кіраванне галінамі народнай гаспадаркі), страница 29

Мера адміністратыўнага прымуса прымяняецца ў мэтах забяспекі выканання не ўсіх адміністратыўна-прававых норм, а тых якія фармулююць агульна-абавязковыя правілы паводзін у сферы дзяржаўнага кіравання без вызначэння ведамасных меж: правіла бяспекі і руху, санітарная беспека...

Меры  адміністратыўна-прававога прымусу, як правіла выконваюцца органамі, упаўнаважаннымі на ажыццяўленне праваахоўных функцый у сферы дзяржаўнага кіравання (органы ўнутраных спраў, кантрольна-наглядныя органы).

Меры дысцыпліннага прымусу рэалізуюцца у межах дзяржаўна-службовых адносін.

Гэты від, прымяняемы толькі ў шырокім сэнсе, можна аднесці да адміністратыўнага прымусу, так як адпаведныя меры, у якіх праяўляецца дысцыплінныя ўлады кіраўніка, прымяняюцца ў адміністратыўным парадку.

Аднак непасрэднымі мерамі адміністратыўнага прымусу яны не з’ўляюцца, так як не кожны кіраўнік надзелен паўнамоцтвамі адміністратыўнай улады.

2.   Меры адміністратыўнага прымусу разнастойныя. Па іх мэтавым прызначэнні выдзяляюць трэ групы:

1.  Адміністратыўна-папяраджальныя меры.

2.  Меры адміністратыўнага стрымання (спыненне, абмежаванне).

3.  Меры адміністратыўнай адказнасці.

З пералічаных мераў адміністратыўнага прымусу ў адзін нарматыўна-прававы акт зведзены толькі меры адміністратыўнай адказнасці (КАП, мытны кодэкс).

Што датычыцца іншых:

1.  Канкрэтна не вызначаны колькасна; не сістэматызаваны.

2.  Яны не сабраны у адным адміністратыўна-прававым акце, а ўклюсаны ў многія нарматыўныя акты, прынятыя рознымі дзяржаўнымі органамі.

Гэтымі актамі могут быць: законы; дэкрэты; указы; распараджэнні пр-та; пастановы Савета Міністраў; правілы, загады, статуты міністэрстваў, дзяржаўных камісій; рашэнні мясцовых органаў улады.

З законаў, у якіх утрымліваюцца адміністратыўна-папераджальныя меры і меры адміністратыўнага стрымання, можна назваць з-н “Аб міліцыі”; з-н “Аб дзяржаўнай граніцы” 6.01.99 г., “Аб пагранічных войсках” 6.01.99 г., “Аб абароне насельніцтва і тэрыторый ад надзвычайных сітуацый, прыроднага і тэхнічнага характару” 5.05.98 г.; “Аб сходах, мітынгах, вулічных шэсцях”.

Загады міністра:

Мясцовыя: рашэнні мясцовых органаў выканаўчай улады, утрымліваючыя меры.

Напрыклад: аб забароне ці абмежаванні руху аўтатранспарту па вуліцах гарадоў, аб забароне наведванняў канкрэтных месцаў.

Вынік: з прымусавых мер у сістэме прыведзены толькі меры спагнання ў выглядзе КАП, дзе ў агульных мерах – адміністратыўна-працэс. нормы, а ў асаблівых – віды правапарушэння і санкцыі.

Падставы для прымянення мер адміністратыўнага прымусу:

Адміністратыўна-прававы прымус прымяняецца да фізічных і юрыдычных асоб у выпадках:

А) Невыкананне або неналежнае выкананне патрабаванняў дзеючага заканадаўства і дзяржаўнай дысцыпліны;

Б)  Парушэнняў патрабавання адміністратыўна-прававой нормы;

В)  Папярэджанне магчымых парушэнняў заканадаўства, дзяржаўнай дысцыпліны, адміністратыўна-прававых норм, правоў і свабод грамадзян.

Г)   Неабходную дапаможнасць уздзеяння на кіруючы аб’ект.

Асабістасці адміністратыўнага прымусу ў справе забеспячэння строгага і няўхільнага выканання заканадаўства дзяржавы:

1.  Адміністратыўна-прававы прымус ажыццяўляецца ў сувязі з неправамерным, шкодным для грамадства дзеяннем, як рэакцыя на шкодныя паводзіны.

2.  Адміністратыўны прымус прымяняецца толькі да канкрэтных суб’ектаў (асоб, арганізацый. Прымус персаніфікаваны.

3.  Адміністратыўна-прававы прымус ажыццяўляецца з дапамогай правазабяспечваючых актаў, прымянённых норм права.

4.  Прымус прымяняецца на строга прававой аснове.

5.  Адміністратыўна-прававыя меры прымусу прымяняе толькі дзяржава, маючая для гэтага спецыяльны апарат прымусу.

3.     Адміністратыўна-папераджальныя меры прымусавага характару прымяняюцца з мэтай:

1.  Папярэджвання магчымасці правапарушэння ў сферы дзяржаўнага кіравання.