Источники и историография. Атрибуты традиционного весенне-летнего цикла календарной обрядности белорусов, страница 41

Сама цэркаўка й атварылася, 

Самі свечы да запаліліся, 

Самі кнігі да зачыталіся. 

Ой, сама я села да ля цела бела, 

З мяне, маладой, да слёзкі палілі. 

Ой, сама я цела да на ручкі ўзяла, 

На ручкі ўзяла, ох, заплакала: 

— Ох ты цела маё, цела, 

Ой, зачым я ля цябе села [41, с. 77].

Приложение Г

Песня, посвящённая языческому божеству Вялесу

Ты, Улас, Улас,

Ты найміся ў нас

Скату пасцівіць!

Нашы каровачкі

Каля дубровачкі,

Нашы авечкі

Каля рэчкі,

Нашы свіначкі

Каля асіначкі,

Нашы козачкі

Каля лозачкі [26, с. 58].

Приложение Д

Песня, исполняемая на обряд «Берёза»

Выхвалялася бяроза, 

Што ў яе лісточак зялёненькі, 

Што ў яе ветвікі да долу. 

Як зачуў, пачуў шэры дуб,— 

Ня хваліся, кажыць, бярозе, 

Ня сама бяроза расцілась... 

За рэчкаю, за быстраю, 

Чатырэ дваркі; 

А ў тых дварках — 

Чатырэ кумы. 

Вы, кумочкі галубочкі, 

Куміцеся, любіцеся, 

Любіцеся, куміцеся, 

Любіце й мяне.

Сашчыпніце па цвеціку, 

Сашчыпніце і мне. 

Саўеце вы па венчыку, 

Саўіце вы й мне. 

Панясіце на ціхі Дунай, 

Вазьміце і мой. 

Кіньце сваі вяночкі, 

Кіньце вы й мой. 

А ўсі вянкі паверх плывуць, 

А мой патануў; 

А ўсі дружкі з пахода йдуць, 

А майго нямаш [41, с. 108].

Приложение Е

Заключительная купальская песня

Іване, Іване! 

Устань на заране, 

Глянь на дзевак: 

Спаць захацелі, 

Гуляць перасталі, 

Зары не даждалі. 

Будзіць дзеўкам ліха, 

Бо яшчэ ня ціха: 

Ноч не прайшла, 

Ліха ня ўнясла. 

Лешы паймаіць, 

Цалаваць заставіць, 

Ведзьма згробніць, 

З касьцямі злопніць! 

Жаль нам будзіць, 

Калі дзевак убудзіціць: 

Будзім плакыць, 

Бо некаго сватыць! 

Пыжалейці нас, 

Расцалуім вас!

Сядзіць лешы на загрыўкі 

Парням няўважным, 

Завядзець чорт у лядзінкі 

К ведзьмам несуразным. 

Ён высватаць, ажэніць: 

Не паспеіцца маргнуць, 

Як пятлю надзеніць 

І ў пекла сыталкнець! 

Ах, нам жалка мальцаў дужа, 

Бо рыбяты — маладцы! 

Ды варожацца не дасужа, 

Нам пара ў сваі двары. 

Хадзі, мальцы, луччы з намі, 

Усім будзя вісялей, 

А катораму, часамі, 

Можа будзя дагадней [ 31, с. 208].

Приложение Ж

Песня, исполняемая на праздновании начала жнива

Святы Ілля — стара жняя. 

Гаспадынька ідзець у поле  

З хлебам, соллю зажынаць,

Ды з маленькім сыночкам, 

Ды з сярэбраным сярпочкам.

Ілля па полю хадзіў, 

Пашаньку радзіў. 

Што ступлю стапою, 

Стаяць снапкі капою. 

Як перайду гоні, 

Стаяць стогі...

Па бару хадзіў 

Да пчолкі радзіў. 

На адной хвоі 

Па пчолак двоі. 

Ой, на хвоінцы 

Да па троінцы [26, с. 163].

Приложение К

Песня, посвящённая началу Медового Спаса

Медовый Спас!

Дай, Господи, хозяину многия лета,

Многия лета — долгие годы!

А и долго ему жить — Спаса не гневить,

Спаса не гневить, Божьих пчёл водить,

Божьих пчёл водить, ярый воск топить —

Богу на свечку, хозяину на прибыль,

Дому на приращение,

Малым детушкам на утешение.

Дай, Господи, хозяину отца-мать кормить,

Отца-мать кормить, малых детушек растить,

Уму-разуму учить!

Дай, Господи, хозяину со своей хозяюшкой

Сладко есть, сладко пить,

А и того слаще на белом свете жить!

Дай, господи, хозяину многия лета [25, с. 65].

Приложение Л

Песня, исполняемая на обряд «Вождение козы»

Ой, ну-ну, каза, 

Ой, ну-ну, сера! 

Паварочвайся, 

Ні забывайся! 

То на сей бачок, 

То на той бачок, 

То на рожачкі, 

На капыцікі, 

На залатыя, 

На дарагія. 

Дзе каза ходзіць, 

Там жыта родзіць; 

Дзе каза хвастом, 

Там жыта кустом; 

Дзе каза нагою, 

Там жыта капою; 

Дзе каза рогам, 

Там жыта стогам. 

Ой, пайшла каза 

У цёмныя ляса, 

У вішнёвыя сада. 

Ой, у том саду 

Хлопцы-малайцы 

Хочуць казу біць, 

Хочуць аблупіць,

Машы шубу шыць. 

Тая козанька 

Забаялася, 

За ніцыя лозы 

Захавалася. 

Ой, прыбег ваўчок 

Да за козаньку, 

А ваўчанятка 

За казенятка. 

Ой, прыбег заяц, 

Стаў казу лаяць [41, с. 37].