дзе pa і pb – абсалютныя статычныя ціскі ў сячэннях A–A і B–B; V– сярэднія хуткасці патоку ў гэтых жа сячэннях; Sa і Sb – плошчы сячэнняў патоку; ρ – шчыльнасць рэчыва. Увядзем беспамерныя ве-лічыні: – модуль ЗП; – каэфіцыент звужэння патоку (дзе d – дыяметр ЗП, D – дыяметр трубаправоду, S0 – плошча адтуліны ЗП). Сумеснае рашэнне ўраўненняў (2) і (3) дае
(4)
Звычайна перапад ціску вымяраюць не ў сячэннях А–А і В-В, а непасрэдна да і пасля звужаючага прыстасавання, а менавіта Dp = p1 - p2. Суадносіны паміж паказанымі перападамі ўсталёўваюцца з дапамогай паправачнага каэфіцыенту y у выглядзе
.
Тады ўраўненне (4) прымае выгляд
, (5)
дзе p1 і p2 – перапад ціску непасрэдна ў тарцах ЗП.
Аб’ёмны расход Q роўны
(6)
або
. (7)
Увядзем абазначэнне . Гэта велічыня ўлічвае разыхо-джанне тэарэтычнага і сапраўднага расходу рэчыва, якое працякае па трубаправодзе і называецца каэфіцыентам расходу. Тады аб’ёмны рас-ход вызначаецца па формуле
. (8)
Пры вымярэнні расходу сціскаемых рэчываў у ўраўненне (8) неабходна ўводзіць паправачны каэфіцыент, які ўлічвае пашырэнне рэчыва.
Каэфіцыент расходу залежыць ад геаметрычнай формы і па-мераў ЗП, фізічных уласцівасцей рэчыва і хуткасці патоку. Для больш практычнага ўжывання формулы (8) аб’емны расход выражаецца ў кг/м3. Замест секунднага расходу карыстаюцца гадзінным. Плошчу ЗП выяўляюць праз унутраны дыяметр трубаправоду D у міліметрах пры рабочай тэмпературы t °С. Пры гэтых умовах асноўная рабочая формула прымае выгляд
(9)
дзе Δp = (p1 - p2); Kt – паправачны множнік на змену ўнутранага дыяметра трубаправоду пры адхіленні тэмпературы ад 20°С; e – каэфіцыент, які ўлічвае пашырэнне рэчыва.
Дыяметр адтуліны ЗП пры тэмпературы яго выраба (20°С) зна-ходзяць па роўнасці
(10)
9.2. Апісанне лабараторнай устаноўкі
Схема лабараторнай устаноўкі прыведзена на мал. 9.2.
У трубаправод 3 ад кампрэсара падаецца сціснутае паветра. Рас-ход паветра можна рэгуляваць вентылем 4, а вымяраць лічыльнікам 6 за вызначаны перыяд часу i ратаметрам 1. У трубаправод убудавана звужаючае прыстасаванне 2. Перапад ціску, які узнікае на ЗП, вымяраецца 2-трубавым U-вобразным дыфманометрам ДТ-4 5.
Мал. 9.2. Схема лабараторнай устаноўкі
Расход паветра разлічваюць па формуле (9), у якой прымаецца ε = 1 і Kt = 1.
Перапад ціску, які вызначаецца дыфманометрам, вылічаецца па формуле
, (11)
дзе h20 – рознасць вышынь слупкоў вады ў дыфманометры пры 20 °С, мм; ρп – шчыльнасць паветра пры нармальных умовах, роўная 1,29 кг/м3; g – паскарэнне свабоднага падзення.
Падстаўляючы выраз (11) у (9), атрымоўваем рабочую формулу аб’ёмнага расходу Qp, м3/г:
(12)
9.3. Парадак выканання работы
Вызначыць эксперыментальна статычныя характарыстыкі рата-метра і дыяфрагмы. Для гэтага:
1. Усталяваць з дапамогай вентыля 4 расход, які адпавядае 10% шкалы ратаметра 1;
2. Вымераць перапад ціску Δp;
3. З дапамогай лічыльніка 6 вызначыць пройдзеную колькасць па-ветра за 100 с і разлічыць расход Qэ;
4. Паўтарыць пункты 2 і 3 для асноўных значэнняў шкалы рата-метра;
5. Вынік вымярэнняў занесці ў табліцу.
Табліца
Паказанні ратаметра, % |
Паказанні лічыльніка, Q'л |
Qэ |
Разліковае значэнне, Qр |
Абсалютная хібнасць |
Адносная хібнасць, % |
10 … |
|||||
90 |
6. Разлічыць значэнне Qр па формуле
дзе d= 10 мм, D= 50 мм, ρ = 1,29 кг/м3, α = 0,6,ε = 0,99.
7. Разлічыць значэння абсалютная и адносная хібнасцей.
9.4. Змест справаздачы
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.