Метрология и технические измерения отрасли: Лабораторный практикум, страница 20

2. Што такое дыстанцыйная сістэма перадачы паказанняў?

3. Як працуе дыстанцыйная сістэма перадачы з ДТП?

4. Як пабудаваны манометр МЭД?

ВЫМЯРЭННЕ ЧАСТАТЫ ВЯРЧЭННЯ

Мэта работы: вывучэнне метадаў вымярэння частаты вярчэння і прынцыпаў работы тахометраў.

7.1. Агульныя звесткі

Прыборы для вымярэння частаты вярчэння – тахометры – зна-ходзяць шырокае прымяненне пры аўтаматызацыі розных тэхнала-гічных працэсаў, у якіх патрабуецца вымярэнне ліку вярчэнняў частак машын і механізмаў і выдача ў сістэму кантролю і кіравання каманд пры дасягненні зададзенага ліку абарачэнняў. Па прынцыпу дзеяння тахометры бываюць механічнымі, страбаскапічнымі, магнітаіндук-цыйнымі, электрычнымі і электроннымі.

7.1.1. Магнітаіндукцыйныя тахометры. Для вымярэння час-таты вярчэння найбольш распаўсюджанымі з’яўляюцца сінхронныя генератары, якія ўваходзяць ў склад магнітаіндукцыйных тахометраў. Прынцып дзеяння іх заснаваны на пераўтварэнні частаты вярчэння ва-ла аб’екта ў ЭРС з частатой, прапарцыянальнай частаце вярчэння вала, і на ўласцівасці сістэмы трохфазных токаў ствараць вярчальнае магнітнае поле. Канструктыўна ён уяўляе сабою трохфазны генератар пераменнага току з пастаянным магнітам. Напружанне ад генератара паступае на паказваючы прыбор, у якім у якасці прыемніка выка-рыстаны сінхронны рухавік, які верціць сталыя магніты. Пераўт-варэнне частаты вярчэння ў вуглавое перамяшчэнне стрэлкі здзяйс-няецца магніта-індукцыйнай прыладай. Яе работа заснавана на ўзае-мадзеянні магнітнага поля вярчальных сталых магнітаў з індукцый-нымі токамі, якія наведзены гэтым полем у металічным дыску. У вы-ніку гэтага ўзаемадзеяння ўзнікае вярчальны момант дыска, злучанага са стрэлкай, прапарцыйны частаце вярчэння магнітаў, які ўраўнаваж-ваецца процідзейнай спружынай. Такія тахометры вымяраюць частату вярчэння з дакладнасцю ±1%  ў межах рабочага дыяпазону.

7.1.2. Фотаэлектрычны тахометр. Для пераўтварэння ліку вярчэнняў у частату імпульсаў выкарыстоўваецца фотаэлектрычны пераўтваральнік (мал. 7.1).

На валу доследнага рухавіка (ДПТ) умацаваны тонкі металічны дыск Д з проразямі. З абодвух бакоў дыска ўсталяваны фотаэлек-трычны пераўтваральнік (ФЭП).

Мал. 7.1. Фотаэлектрычны пераўтваральнік

Крыніца святла пераўтваральніка праз проразі асвятляе фота-дыёд, уключаны ў электронны ключ.

На выхадзе электроннага  ключа  фарміруюцца прамавугольныя імпульсы з частатой

N = nC, дзе n - частата вярчэння вала рухавіка; С – лік проразей на дыску. Гэтыя імпульсы падаюцца на ўваход асцылографа. Па асцылаграме разлічваецца частата прытрымлівання гэтых імпульсаў:

, дзе Т – перыяд імпульсу. Лік проразей на дыску – 60.

Такім чынам,

f = n .

Параўноўваючы гэтую частату з паказаннямі тахагенаратара, знойдзем хібнасць. Праўдзівае значэнне абарачэнняў можна вы-зна-чыць з дапамогай калібратара працягласці імпульсаў.

7.1.3. Страбаскапічны тахометр. Работа яго заснавана на вы-значэнні становішча якой-небудзь кропкі, якая знаходзіцца на вяр-чальным дыску. Пры асвятленні вярчальнага дыска воблескамі святла з частатой, якая супадае з частатой вярчэння, гэтая кропка будзе здавацца нерухомай, а паказальнік частаты водблескаў святла дасць лік абарачэнняў.

Схема ўстаноўкі для вывучэння метадаў вымярэння частаты вярчэння паказана на мал. 7.2.

Мал. 7.2. Схема устаноўкі для вывучэння метадаў вымярэння частаты вярчэння

7.2. Парадак выканання работы

1. Вымераць частату вярчэння вала рухавіка з дапамогай таха-генератара магнітаіндукцыйнага тыпу (ТГ).

1.1. Уключыць тумблер «Сетка».

1.2. Пераключальнік роду работы ўстанавіць у становішча «Тахометр».

1.3. Тумблерам «Рухавік» уключыць ДПТ.

1.4. Рэгулятарам абарота устанавіць абароты: 1000, 2000 і 3000 аб/хвіл.

1.5. З дапамогай асцылографа (АСЦ) вымераць перыяд сіну-соіднай ЭРС тахагенератора.

1.6. Пераключыць уваход асцылографа да калібратара працягласці часовых інтэрвалаў (КПЧІ) і параўнаннем вызначыць дакладнае значэнне перыяду сінусоіднай ЭРС.