3) Калі ж , то . Пры гэтым выкарыстоўваюць падстановы Эйлера: і .
Сапраўды,
,
,
.
Такім чынам,
Аналагічна выконваецца другая падстанова Эйлера.
Прыклад 5. Вылічыць .
►Выканаем першую падстанову Эйлера , прычым выбіраем знак “–“, паколькі пры гэтым . Далей маем
.
=
◄
Разгледзім два прыватныя выпадкі квадратовай ірацыянальнасці.
А) – мнагасклад ступені . Інтэграл будзем шукаць, зыходзячы з роўнасці
дзе – мнагасклад ступені з нявызначанымі каэфіцыентамі, – невядомая канстанта. Пасля дыферэнцавання гэтай роўнасці атрымаем
Дамнажаючы абедзве часткі на , прыходзім да роўнасці
Метадам адпаведных каэфіцыентаў знойдзем мнагасклад і лік .
Прыклад 6. Вылічыць .
►Інтэграл можна вылічыць метадам замены зменнай: 1) ; 2) ; 3) . Правядзем вылічэнне інтэграла метадам нявызначаных каэфіцыентаў.
Пасля дыферэнцавання маем
Дамнажаючы абедзве часткі роўнасці на , маем
Метадам адпаведных каэфіцыентаў прыходзім да сістэмы:
Такім чынам,
Б) Зробім замену . Атрымаем
Атрымалі інтэграл тыпу А).
Прыклад 7.
4º. Інтэграванне біномнага дыферэнцыяла.
Пры вылічэнні інтэграла маюць месца тры выпадкі інтэгравальнасці.
1) . Няхай пры гэтым . Падынтэгральная функцыя ёсць дробава-лінейная ірацыянальнасць , дзе – найменшы супольны кратны назоўнікаў лікаў і . Падстанова рацыяналізуе падынтэгральную функ-цыю.
2) . Зробім замену і атрымаем . Калі , то падынтэгральная функцыя ёсць дробава-лінейная ірацыянальнасць , а таму падстанова рацы-яналізуе інтэграл ад апошняй функцыі. Такім чынам, падстанова рацыяналізуе зыходны інтэграл.
3) . Пасля замены атрымаем інтэграл
.
Падынтэгральная функцыя ёсць , дзе – назоўнік рацыянальнага ліку . Такім чынам, падстанова .
Расійскі матэматык Чабышоў даказаў, што ў іншых выпадках інтэграл не вылічаецца ў элементарных функцыях.
Назавем іншыя інтэгралы, якія не вылічаюцца ў элементарных функцыях.
– інтэграл Пуасона; – інтэгралы Фрэнэля;
– інтэгральны лагарыфм; – інтэгралы Дырыхле.
Няхай функцыя вызначана на адрэзку (магчыма разрыўная, магчыма непарыўная, магчыма недыферэнцавальная, магчыма дыферэнцавальная ў пунктах адрэзка). Няхай – сукупнасць пунктаў гэтага адрэзка такіх, што . Мноства гэтых пунктаў назавем падзелам адрэзка і абазначым . Адрэзкі назавем адрэзкамі падзелу , або частковымі адрэзкамі адрэзка .
Абазначым праз даўжыні адрэзкаў . Лік назавем дробнасцю падзелу . Мноства пунктаў будзем называць выбаркай з адрэзка . Суму будзем называць інтэгральнаю сумай для функцыі пры зададзеным падзеле і фіксаванай выбарцы .
def. Лік I называюць вызначаным інтэгралам функцыі на адрэзку і абазначаюць , калі
(1)
Пры гэтым таксама кажуць, што існуе ліміт інтэгральных сумаў пры , і гэты ліміт не залежыць ні ад падзелу , ні ад выбаркі і пішуць
Калі існуе лік , які вызначаецца ўмоваю (1), то функцыю называюць інтэгравальнаю паводле Рымана на адрэзку і пры гэтым кажуць таксама, што існуе інтэграл ад функцыі на адрэзку .
Такім чынам, функцыя ёсць інтэгравальная на адрэзку пры ўмове існавання ліміту інтэгральных сумаў, калі дробнасць падзелу адрэзка імкнецца да нуля, і гэты ліміт не залежыць ні ад падзелу, ні ад выбаркі.
► Паколькі , то , а таму .◄
Вызначаны інітэграл мае просты геаметрычны сэнс. Няхай функцыя ёсць неадмоўная і непарыўная на адрэзку . Тады інтэгральная сума раўняецца плошчы “прыступкавай фігуры” (гл. рысунак).
Фігуру G, абмежаваную адрэзкамі прамых і графікам функцыі , г. зн. , будзем называць крывалінейнаю трапецыяй.
Фігуру G, абмежаваную адрэзкамі прамых і графікам функцыі , г. зн. , будзем называць крывалінейнаю трапецыяй.
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.