3.107.
Вылічыце з дапамогай
формулы Тэйлара з дадзенай дакладнасцю:
1) да ; 2)
да ; 3)
да ;
4) да ; 5)
да ; 6)
да ;
7) да ; 8)
да ; 9)
да .
3.108. Дакажыце ірацыянальнасць лікаў , , .
3.109. Знайдзіце такія лікі і , каб: 1) 2) .
3.110. Няхай - двойчы дыферэнцавальная функцыя на і няхай верхнія межы функцый , , . Дакажыце, што .
3.111. Няхай - двойчы дыферэнцавальная функцыя на , абмежаваная на і , калі . Дакажыце, што , калі .
3.112. Вылічыце кратнасць нуля функцыі ў дадзеным пункце : 1) ,; 2) , ; 3) ; 4) , ; 5) , ; 6) , ; 7) , ; 8) , .
3.113. Дастасуйце формулу Тэйлара для доказу правіла Лёпіталя.
3.114. З формулы Тэйлара атрымайце формулу бінома Ньютана.
3.115. Дакажыце наступныя сцверджанні: 1) Калі функцыя мае ў пункце вытворную другога парадку, то
,
2) Ці магчымая такая функцыя , што існуе , але яна не мае вытворнай другога парадку.
3.116. Дастасуйце формулы Маклёрэна вядомых функцый для вылічэння лімітаў: 1) 2) 3) 4) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25) 26) 27) 28) 29) 30) 31)
Функцыя называется нарастальнай (спадальнай) на інтэрвале , калі для адвольных , , мае месца няроўнасць . Дыферэнцавальная функцыя з’яўляецца нарастальнай (спадальнай), калі . Калі словы “нарастальная (спадальная)” замяніць на “строга нарастальная (спадальная)”, то ўсе знакі ў азначаных няроўнасцях трэба замяніць на строгія.
Пункт называецца пунктам лакальнага экстрэмуму функцыі , калі існуе такое яго ваколле, што для ўсіх пунктаў ваколля мае месца адна з няроўнасцяў: 1) , 2) . У выпадку 1) пункт называецца пунктам максімуму, у выпадку 2) – пунктам мінімуму функцыі . Калі , то пункт называецца стацыянарным. Стацыянарныя пункты і ізаляваныя пункты, у якіх вытворная не існуе, называюцца крытычнымі.
Няхай функцыя дыферэнцавальная ў некаторым працятым ваколлі пункта і непарыўная ў пункце . Калі пры вытворная , а пры вытворная , то – пункт максімуму (мінімуму). Двойчы дыферэнцавальная функцыя мае максімум (мінімум) у пункце , калі .
Функцыя называецца выпуклай уніз (уверх) на інтэрвале , калі для адвольных пунктаў і з гэтага прамежку і адвольных лікаў такіх, што , , , мае месца няроўнасць . Двойчы ды-ферэнцавальная функцыя ёсць выпуклая ўніз (ўверх) на , калі для . Пункт, у якім функцыя мяняе кірунак выпукласці, называецца пунктам перагіну. Калі пункт з’яўляецца пунктам перагіну, то або , або не існуе.
Экстрэмумы функцыі знаходзяць паводле наступнага правіла:
1. Знаходзяць вытворную .
2. Прыраўноўваюць яе да нуля і знаходзяць стацыянарныя пункты функцыі; вызначаюць пункты, у якіх вытворная не існуе.
3. Даследуюць знакі вытворнай у ваколлі крытычных пунктаў. Калі пры пераходзе праз крытычны пункт вытворная мяняе знак з дадатнага на адмоўны, то ў гэтым пункце функцыя мае лакальны максімум, калі, наадварот, з адмоўнага на дадатны, – мінімум.
Для вызначэння экстрэмуму двойчы дыферэнцавальнай функцыі высвятляюць знак вытворнай другога парадку ў стацыянарным пункце . Калі , то функцыя ў гэтым пункце дасягае максімуму, калі , то функцыя мае мінімум.
Прыклад 1. Знайдзіце экстрэмумы функцыі
►Да разгляданай функцыі дастасуем пададзенае вышэй правіла.
1. 2. Функцыя мае стацыянарныя пункты , . У пункце вытворная не існуе. 3. На прамежках , вытворная адмоўная, а на прамежках , - дадатная. Пры пераходзе праз пункты і вытворная мяняе знак з мінуса на плюс, і значыць, гэтыя пункты з’яўляюцца пунктамі мінімуму, а пры пераходзе праз пункт вытворная мяняе знак з плюса на мінус, і ў гэтым пункце функцыя дасягае лакальнага максімуму. ◄
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.