3.107.
Вылічыце з дапамогай
формулы Тэйлара з дадзенай дакладнасцю:
1) да
; 2)
да
; 3)
да
;
4) да
; 5)
да
; 6)
да
;
7) да
; 8)
да
; 9)
да
.
3.108.
Дакажыце
ірацыянальнасць лікаў ,
,
.
3.109.
Знайдзіце такія лікі і
, каб:
1)
2)
.
3.110.
Няхай - двойчы дыферэнцавальная функцыя на
і няхай
верхнія межы
функцый
,
,
. Дакажыце,
што
.
3.111.
Няхай - двойчы дыферэнцавальная функцыя на
,
абмежаваная
на
і
, калі
. Дакажыце,
што
, калі
.
3.112.
Вылічыце кратнасць
нуля функцыі ў дадзеным пункце :
1)
,
; 2)
,
; 3)
;
4)
,
; 5)
,
; 6)
,
;
7)
,
; 8)
,
.
3.113. Дастасуйце формулу Тэйлара для доказу правіла Лёпіталя.
3.114. З формулы Тэйлара атрымайце формулу бінома Ньютана.
3.115.
Дакажыце наступныя
сцверджанні:
1) Калі функцыя мае
ў пункце
вытворную
другога парадку, то
,
2)
Ці магчымая такая функцыя ,
што існуе
, але яна не
мае вытворнай другога парадку.
3.116.
Дастасуйце формулы
Маклёрэна вядомых функцый для вылічэння лімітаў:
1) 2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
15)
16)
17)
18)
19)
20)
21)
22)
23)
24)
25)
26)
27)
28)
29)
30)
31)
Функцыя называется
нарастальнай (спадальнай) на інтэрвале
, калі для
адвольных
,
,
мае месца
няроўнасць
. Дыферэнцавальная
функцыя
з’яўляецца
нарастальнай (спадальнай), калі
. Калі словы
“нарастальная (спадальная)” замяніць на “строга нарастальная (спадальная)”,
то ўсе знакі ў азначаных няроўнасцях трэба замяніць на строгія.
Пункт называецца
пунктам лакальнага экстрэмуму функцыі
, калі існуе
такое яго ваколле, што для ўсіх пунктаў ваколля мае месца адна з няроўнасцяў:
1)
, 2)
. У выпадку 1)
пункт
называецца
пунктам максімуму, у выпадку 2) – пунктам мінімуму
функцыі
. Калі
, то пункт
называецца стацыянарным.
Стацыянарныя пункты і ізаляваныя пункты, у якіх вытворная не існуе, называюцца крытычнымі.
Няхай функцыя дыферэнцавальная
ў некаторым працятым ваколлі пункта
і
непарыўная ў пункце
.
Калі пры
вытворная
, а пры
вытворная
, то
– пункт
максімуму (мінімуму). Двойчы дыферэнцавальная функцыя
мае максімум
(мінімум) у пункце
,
калі
.
Функцыя называецца
выпуклай уніз (уверх) на інтэрвале
, калі для
адвольных пунктаў
і
з гэтага
прамежку і адвольных лікаў
такіх,
што
,
,
, мае месца
няроўнасць
. Двойчы ды-ферэнцавальная
функцыя
ёсць выпуклая
ўніз (ўверх) на
,
калі
для
. Пункт, у
якім функцыя мяняе кірунак выпукласці, называецца пунктам перагіну.
Калі пункт
з’яўляецца
пунктам перагіну, то або
,
або
не існуе.
Экстрэмумы функцыі знаходзяць паводле наступнага правіла:
1. Знаходзяць вытворную .
2. Прыраўноўваюць яе да нуля і знаходзяць стацыянарныя пункты функцыі; вызначаюць пункты, у якіх вытворная не існуе.
3. Даследуюць знакі вытворнай у ваколлі крытычных пунктаў. Калі пры пераходзе праз крытычны пункт вытворная мяняе знак з дадатнага на адмоўны, то ў гэтым пункце функцыя мае лакальны максімум, калі, наадварот, з адмоўнага на дадатны, – мінімум.
Для вызначэння экстрэмуму двойчы дыферэнцавальнай функцыі высвятляюць
знак вытворнай другога парадку ў стацыянарным пункце . Калі
, то функцыя ў
гэтым пункце дасягае максімуму, калі
,
то функцыя мае мінімум.
Прыклад 1. Знайдзіце экстрэмумы функцыі
►Да разгляданай функцыі дастасуем пададзенае вышэй правіла.
1. 2. Функцыя
мае стацыянарныя пункты
,
. У пункце
вытворная не
існуе. 3. На прамежках
,
вытворная
адмоўная, а на прамежках
,
- дадатная.
Пры пераходзе праз пункты
і
вытворная
мяняе знак з мінуса на плюс, і значыць, гэтыя пункты з’яўляюцца пунктамі
мінімуму, а пры пераходзе праз пункт
вытворная
мяняе знак з плюса на мінус, і ў гэтым пункце функцыя дасягае лакальнага
максімуму. ◄
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.