1.35.
Няхай і
–X=
. Дакажыце, што sup(–X) = –inf X,
inf(–X) = –sup X.
1.36.
Няхай ,
і
,
. Дакажыце, што:
1) sup(X + Y) = supX + supY; 2) inf(X + Y) = infX + infY;
3) sup(X – Y) = supX – infY; 4) inf(X – Y) = infX – supY.
1.37.
Дакажыце, што нуль ёсць ніжняя мяжа мностваў:
1) ; 2)
; 3)
; 4)
.
1.38.
Вызначце рэчаісныя лікі x і y так, каб :
1)
; 2)
; 3)
; 4)
.
1.39.
Вылічыце здабытак і
дзель
, калі:
1)
; 2)
;
3)
, 4)
.
1.40.
Знайдзіце значэнне выразу , калі:
1)
; 2)
.
1.41.
Развяжыце сістэму раўнанняў:
1) ; 2)
.
1.42.
На камплекснай плоскасці пункты ёсць тры
паслядоўныя вяршыні паралелаграма. Знайдзіце чацвёртую вяршыню, калі:
1)
; 2)
1.43.
Знайдзіце модуль камплексных лікаў:
1) ; 2)
.
1.44.
Дакажыце, што ёсць
адлегласць паміж пунктамі
і
камплекснай плоскасці.
1.45.
Знайдзіце мноства пунктаў камплекснай
плоскасці, якія задаюцца ўмовамі:
1) ; 2)
; 3)
; 4)
;
5)
; 6)
; 7)
; 8)
.
1.46.
Развяжыце сістэмы раўнанняў: 1) ; 2)
;
3)
; 4)
.
1.47.
Знайдзіце аргументы камплексных лікаў:
1) ; 2)
;
3)
; 4)
;
5)
; 6)
;
7)
; 8)
.
1.48.
Падайце камплексны лік z у трыганаметрычнай форме:
1) ; 3)
;
2)
; 4) z=
.
1.49.
Запішыце камплексны лік z у алгебраічнай і трыганаметрычнай форме:
1) z = ; 3) z =
;
2) z =
; 4) z =
.
1.50.
Знайдзіце вектар, у які пераходзіць вектар пасля павароту на 120°: 1)
у дадатным кірунку; 2) у адмоўным кірунку.
1.51.
Знайдзіце велічыню вугла, на які трэба
павярнуць вектар , каб атрымаць вектар,
калі: 1) z1 = 2 – 3
+ і(3 + 2
),
=4
+6і;
2) z1 = 3
+ i2
,
=
–5 + і.
1.52.
Запішыце наступныя камплексныя лікі ў алгебраічнай
форме:
1) ; 2)
; 3)
; 4)
; 5)
; 6)
.
1.53.
Знайдзіце ўсе значэнні , калі:
1) z = 8і, n = 3; 2) z = 1, n = 4; 3) z = –1, n = 3; 4) z = 1 + i, n = 2.
1.54.
Развяжыце раўнанні: 1) ;
2)
;
3)
; 4)
.
1º. Задачы, звязаныя з выбарам тых або іншых элементаў з некаторага
мноства, называюцца камбінаторнымі. Пры развязанні такіх задач
кіруюцца правілам множання: калі пэўны выбар А можна
зрабіць n рознымі спосабамі, а для кожнага з гэтых
спосабаў іншы выбар В можна ажыццявіць спосабамі,
то выбар А і В (з названым парадкам) можна зрабіць
спосабамі.
Кожнае k элементнае падмноства n– элементнага
мноства называецца спалучэннем з n элементаў
па k элементаў. Колькасць усіх спалучэнняў з n элементаў па k элементаў абазначаецца і вылічаецца паводле формул
(1.10)
Кожнае ўпарадкаванае k элементнае падмноства n–элементнага мноства
называецца размяшчэннем з n
элементаў па k элементаў. Колькасць усіх размяшчэнняў з n элементаў па k элементаў абазначаецца і вылічаецца
паводле формул
Размяшчэнні з nэлементаў паn элементаў называюцца перастаўленнямі з n элементаў. Колькасць усіх перастаўленняу з n
эле-ментаў абазначаецца і вылічаецца
паводле формулы
.
2º. Разгледзім некаторы дослед з n
роўнамагчымымі зыходамі і падзею А, якая адбываецца, калі дослед
заканчваецца пэўнымі k зыходамі, і не адбываецца ў тым выпадку, калі
мае месца адзін з астатніх n– k
зыходаў. Імавернасцю падзеі А, якая адпавядае доследу з роўнамагчымымі зыходамі, называецца стасунак
колькасці k зыходаў, спрыяльных падзеі А, да
колькасці ўсіх зыходаў, што абазначаецца
.
3º. Для рэчаісных лікаў а, b і кожнага праўдзівая формула бінома Ньютана:
, дзе каэфіцыенты
называюцца біномнымі
каэфіцыентамі і вылічаюцца паводле формулы (1.10), а
= 1. Уласцівасць
дае магчымасць выпісаць
біномныя каэфіцыенты ў выглядзе табліцы, якую называюць трохвугольнікам
Паскаля:
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.