1.35. Няхай і –X=. Дакажыце, што sup(–X) = –inf X, inf(–X) = –sup X.
1.36. Няхай , і , . Дакажыце, што: 1) sup(X + Y) = supX + supY; 2) inf(X + Y) = infX + infY; 3) sup(X – Y) = supX – infY; 4) inf(X – Y) = infX – supY.
1.37. Дакажыце, што нуль ёсць ніжняя мяжа мностваў: 1) ; 2) ; 3) ; 4) .
1.38. Вызначце рэчаісныя лікі x і y так, каб : 1) ; 2) ; 3) ; 4) .
1.39. Вылічыце здабытак і дзель , калі: 1) ; 2) ; 3) , 4) .
1.40. Знайдзіце значэнне выразу , калі: 1) ; 2) .
1.41. Развяжыце сістэму раўнанняў: 1) ; 2) .
1.42. На камплекснай плоскасці пункты ёсць тры паслядоўныя вяршыні паралелаграма. Знайдзіце чацвёртую вяршыню, калі: 1) ; 2)
1.43. Знайдзіце модуль камплексных лікаў: 1) ; 2) .
1.44. Дакажыце, што ёсць адлегласць паміж пунктамі і камплекснай плоскасці.
1.45. Знайдзіце мноства пунктаў камплекснай плоскасці, якія задаюцца ўмовамі: 1) ; 2) ; 3) ; 4) ; 5) ; 6) ; 7) ; 8) .
1.46. Развяжыце сістэмы раўнанняў: 1) ; 2) ; 3) ; 4) .
1.47. Знайдзіце аргументы камплексных лікаў: 1) ; 2) ; 3) ; 4) ; 5) ; 6) ; 7) ; 8) .
1.48. Падайце камплексны лік z у трыганаметрычнай форме: 1) ; 3) ; 2) ; 4) z=.
1.49. Запішыце камплексны лік z у алгебраічнай і трыганаметрычнай форме: 1) z = ; 3) z = ; 2) z = ; 4) z = .
1.50. Знайдзіце вектар, у які пераходзіць вектар пасля павароту на 120°: 1) у дадатным кірунку; 2) у адмоўным кірунку.
1.51. Знайдзіце велічыню вугла, на які трэба павярнуць вектар , каб атрымаць вектар, калі: 1) z1 = 2 – 3 + і(3 + 2), =4 +6і; 2) z1 = 3 + i2, = –5 + і.
1.52. Запішыце наступныя камплексныя лікі ў алгебраічнай форме: 1) ; 2) ; 3) ; 4) ; 5) ; 6) .
1.53. Знайдзіце ўсе значэнні , калі: 1) z = 8і, n = 3; 2) z = 1, n = 4; 3) z = –1, n = 3; 4) z = 1 + i, n = 2.
1.54. Развяжыце раўнанні: 1) ; 2) ; 3) ; 4) .
1º. Задачы, звязаныя з выбарам тых або іншых элементаў з некаторага мноства, называюцца камбінаторнымі. Пры развязанні такіх задач кіруюцца правілам множання: калі пэўны выбар А можна зрабіць n рознымі спосабамі, а для кожнага з гэтых спосабаў іншы выбар В можна ажыццявіць спосабамі, то выбар А і В (з названым парадкам) можна зрабіць спосабамі.
Кожнае k элементнае падмноства n– элементнага мноства называецца спалучэннем з n элементаў па k элементаў. Колькасць усіх спалучэнняў з n элементаў па k элементаў абазначаецца і вылічаецца паводле формул
(1.10)
Кожнае ўпарадкаванае k элементнае падмноства n–элементнага мноства называецца размяшчэннем з n элементаў па k элементаў. Колькасць усіх размяшчэнняў з n элементаў па k элементаў абазначаецца і вылічаецца паводле формул
Размяшчэнні з nэлементаў паn элементаў называюцца перастаўленнямі з n элементаў. Колькасць усіх перастаўленняу з n эле-ментаў абазначаецца і вылічаецца паводле формулы .
2º. Разгледзім некаторы дослед з n роўнамагчымымі зыходамі і падзею А, якая адбываецца, калі дослед заканчваецца пэўнымі k зыходамі, і не адбываецца ў тым выпадку, калі мае месца адзін з астатніх n– k зыходаў. Імавернасцю падзеі А, якая адпавядае доследу з роўнамагчымымі зыходамі, называецца стасунак колькасці k зыходаў, спрыяльных падзеі А, да колькасці ўсіх зыходаў, што абазначаецца .
3º. Для рэчаісных лікаў а, b і кожнага праўдзівая формула бінома Ньютана: , дзе каэфіцыенты называюцца біномнымі каэфіцыентамі і вылічаюцца паводле формулы (1.10), а = 1. Уласцівасць дае магчымасць выпісаць біномныя каэфіцыенты ў выглядзе табліцы, якую называюць трохвугольнікам Паскаля:
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.