Понятие последовательных и параллельных интерфейсов. Защита электронных ИМ при работе на индуктивную и емкостную нагрузку. Гальванически развязанные цепи, страница 5

Электронныя рэгулятары прызначаны для падтрымання на зададзеным узроўні тэхналагічнага параметра (рэгулюемай велічыні). Гэтыя сродкі аўтаматызацыі атрымліваюць, узмацняюць, пераўтвараюць сігнал адхілення рэгулюемай велічыні ад зададзенага параметра і мэтанакіравана ўздзейнічаюць на аб’ект рэгулявання. Рэгулятар забяспечвае падтрыманне зададзенага параметра рэгулюемай велічыні ці змяненне яе значэння па дадзеным законе

На мал. 138а W₀(p), WR(p) – перадатачныя характарыстыкі аб’екта і рэгулятара адпаведна; x(t), g(t), f(t), ef (t), eg(t) – выхадны сігнал, сігнал задання, сігнал узрушэння, сігнал разладкі (памылкі) па ўзрушэнні і сігнал разладкі (памылкі) па заданні адпаведна. Для контуру на мал. 138а атрымаем  x(p) = ef (p)W₀(p);  ef (p) = F(p) – – WR(p) eg(p) = F – WR(G – X); x(p) = W₀(F(p) +WRG(p))/(1 +WRW₀). Для аслаблення ўздзеяння на выхадны сігнал узрушэння неабходна памяншэнне велічыні dX/dF. У ідэале патрабуецца выкананне ўмовы dX/dF = W₀/(1 +WRW₀)®0, для чаго неабходна павелічэнне WR(p). Памяншэнне разладкі выхаднога сігналу адносна сігналу задання патрабуе, каб dX/dG = WRW₀/(1 +WRW₀)®1, адкуль выцякае, што WRW₀®1, для чаго таксама патрэбна WR®¥.

Рэгулюемая велічыня x атрымліваецца з дапамогай першаснага вымяральнага пераўтваральніка, пасля якога амплітуда сігналу павялічваецца з дапамогай узмацняльнікаў. У агульным выпадку на першасны вымяральны пераўтваральнік таксама ўздзейнічае ўзрушэнне f₂, якое трэба ўлічваць (мал. 138б), што прыводзіць да наступнага выгляду выхаднога сігналу:

.

Для P-рэгулятара (прапарцыянальнага рэгулятара) W_R =Wp = = kp= const. Пры адсутнасці ў аб’екце інтэгравальнай складальнай на выхадзе сістэмы назіраецца статычная памылка як па каналу ўзрушэння, так і па каналу задавальнага ўздзеяння. Для забеспячэння ef = = eg = 0 неабходна, каб WR = ¥. Разгледжаныя раней схемы на ідэальным АУ з адмоўнай сувяззю фактычна з’яўляліся контурамі рэгулявання з Р-рэгулятарам, ролю якога выконваў ідэальны АУ. У якасці Р-рэгулятара з абмежаваным каэфіцыентам узмацнення kp магчыма выкарыстаць неінверсавальны ўзмацняльнік.

напрыклад для нулявой частаты пры выкарыстанні І-рэгулятара (інтэгральнага рэгулятара), які мае характарыстыку Wi = 1/p. Часцей выкарыстоўваюць І-рэгулятары з каэфіцыентам узмацнення, які не роўны 1 і перадатачнай характарыстыкай Wi = kp/(Tip), дзе kp – каэфіцыент узмацнення; Ti – пастаянная часу інтэгравання (час, за які з моманту падачы на ўваход рэгулятара пастаяннага сігналу eg выхадны сігнал дасягне значэння ўваходнага). kp і Ti з’яўляюцца параметрамі настройкі І-рэгулятара. Закон рэгулявання І-рэгулятара

.                                             (9.1)

Асноўнай часткай І-рэгулятара з’яўляецца інтэгратар (мал. 139)

І-рэгулятар на мал. 139в складаецца з паслядоўна злучаных інтэгратара на DA1 і інверсавальнага ўзмацняльніка на DA2. Напружанні на выхадах блокаў І-рэгулятара маюць выгляд

; .

Асноўнае прызначэнне І-рэгулятара – знішчэнне статычнай памылкі рэгулявання. Самастойна І-рэгулятар практычна не выкарыстоўваецца з-за маруднага нарастання рэгулявальнага ўздзеяння на аб’ект пры значных адхіленнях велічыні, якая рэгулюецца.