Першы кантакт АК з рэгулярнай Чырвонай Армiяй адбыуся на Валынi. Ужо 4 студэеня 1944 года савецкiя войскi перайшлi старую польскую мяжу, 12 лютага занят Луцк i выйшi 9 раён 27-й дывiзii пяхоты АК. Дывiзiя па) камандаваннем маёра Я. Кiверскага (пс "Олiва") налiчвала 6 тыс чалавек, скамрйтраваньпi на поуначад Ковеля. 20 сакавiка два батжльёiны 27-й дывiзii пры падтрымцы савецкай артылерыi занялі ст.Турыск i пачалi баi за Ковель. 26-27 сакавiка адбылiся размовм палякау з генерал-лейтэнантам Сяргмвым; у вынiку цяжка дасягнутага кампрамiсу 27-я заставалася на фронце як частка "Польскiх Сiл Збройных, падпарадкаваных Лондану i Варшаве". Баi за Ковель з переменным поспехам iшлi да 7 красавка, паслячаго немцы нанеслi танкавы контрудар i адсеклi палякау і два савецкiя кавалерыйскiя палкі ад фронту. Не было зроблена анiякай спробы iх вызвалiцьi Страцiушы паутара батальёна, 27-я дывiзiя прарвалася на поунач i выйшла на Падляiшя; дзе працягвала партызанскую вайну. Нiякiх палiтычных наступствау гэта агмрацыя на прынасла.
Пасля "ковельскай гiсторыi" ГК АК выдала батальёнам дадатковы загад, якiм забаранял»
ся складваць эброю перад савецкiм камандаваннем альбо пераходзiць на яго бок. Загад мала што высвятляу, паколькi захоувалiся уса ранеййьмiнструкцыi,«перадуам''iйай''Бурк| пачына* дэайнiчаiiь, яктолысi лiнiя фронту дасягн* вызначанага аб'акта атакi", а пры такiх умовах АК не магла дтгййпгывi самастона, без Чырвонай Армii, што пацвердзiлi пазнейшыя падэеi.
У планах ГК АК i асаблiва лонданскап урада кяючавоа значэнн* малi Вiльмя 1 Лмоу — гатыя гарады вшначаяi прын» лажнасць "крзсау да Полымчм. Апарацйя па ааалоданнiВiлмiяй мала крыптамiм "Вое-трая Брама”.[2]
Армiя Краёва прытрымлiвалася лозунга "двух ворагау" i вяла барацьбу на два фронты - супраць немцау i супраць бальшавiкоу. Дзейнiчала правiла акауцау: "Стаяць са зброяй ля нагi!", г.зн. не выступаць супраць гiтлерауцау, а чакаць: няхай гiтлерауцы i бальшавiкi знiшчаюць адзiн аднаго, а мы потым самi змусiм iх да пакоры i падначалення. У той час, калi гiтлерауцы пачнуць адступаць, а Чырвоная Армiя яшчэ не падыдзе, меркавалася разгарнуць узбро-еныя сiлы як веер (план i насiу назву "Веер"), захапiць уладу у насе-леных пунктах Заходняй Беларусi i сустрэць савецкiя воiнскiя часцi, як сустракаюць гаспадары гасцей.
Армiя Краёва адкрыта ставiцца на пазiцыi антысаветызму, антысемiтызму, савецкiх партызан называв жыдоуска-бальшавiцкiмi бандытамi i грабежнiкамi, ваюе з iмi. У рапарце галоунага камен-данта Тадэвуша Камароускага гаварылася: "19 лiстапада 1943 г. пад-раздзяленне Наднёманскага батальёна вяло бой у раёне Жалудка з савецкiмi партызанамi у. колькасцi 1500 чалавек на працягу дня. Савецкi атрад вымушаны быу перайсцi праз пераправу на другi бераг Немана. Савецкiя страты - забiтыя, параненыя, патопленыя - каля 200 чалавек, а таксама увесь абоз i шмат узбраення".
3 восенi 1943 г. i да лета 1944 г. толькi у Навагрудскай акрузе фармiраваннi акауцау правялi 81 аперацыю супраць беларускiх партызан. Не дасягнуушы поспехау у барацьбе з партызанамi, акауцы жорстка распраулялiся з мiрнымi жыхарамi, рабавалi i палiлi цэлыя вёскi. У вёсцы Лукашы Заслаускага раёна яны зажыва спалiлi 26 чалавек. Толькi легiянеры стаубцоускага злучэння Армii Краёвай забiлi 6000 партызан i мiрных жыхароу Беларусi.
Пасля вызвалення Чырвонай Армiяй тэрыторыi Беларусi фармiраваннi Армii Краёвай спрабавалi процiстаяць аднауленню са-вецкай улады у яе заходнiх абласцях. Вось радкi з дакументау. "У Iуеускiм раёне з васьмi сельсаветау бандыты выгналi мясцовыя органы улады i нясуць патрульную службу, у вёсках забiлi двух стар шынь i двух сакратароу сельсаветау"; "У Юрацiшкаускiм раёне забiлi 7 чалавек".
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.