Пяцёрка, тры, аж, страшна, дзесяцiгадовы, дзякуй, апусцелы, па-дзiцячы, штоночы, пра, ды, ша, малазнаемы, няхай, па-над, увесь, важатая, жа, слава богу, свой, бацькаў, лёгкiя, хто, iншы, апрануты, удзень, таму што, не, да пабачэння.
51. Выпраўце памылкі ва ўжыванні прыметнікаў, дзеясловаў, дзеепрыслоўяў
1. На наступны дзень прыходзiць да нас Ганна Аляксееўна i расказала ўсё маiм бацькам. 2. Мы спадзяемся, што вы больш падрабязней раскажаце аб тым, што здарылася ўчора на стадыёне. 3. Гледзячы на шырокiя калгасныя палi, сэрца напаўняецца радасцю. 4. Хлопчык застаўся круглай сiратой: нядаўна памерла яго мацi, а бацька памёр, калi яму было пяць гадоў. 5. Убачыўшы Вiктара, Маю быццам хто падмянiў. 6. Яшчэ больш ён баяўся людзей, што мелi свае ўласныя думкi, здольны да абагульненняў, аперыруюць фактычным матэрыялам. 7. Малодшы сын быў больш прыгажэйшым за старэйшага. 8. Праязджаючы па вулiцы, яго позiрк шукаў некага сярод людзей.
52. Перакладзіце на беларускую мову выказваннi вядомых людзей
Человек молод, когда он ещё не боится делать глупости (Пётр Капица).
Наглость сильнее там, где защита слабее (Катон Младший).
Отсутствие выбора замечательно проясняет ум (Генри Киссинджер).
Сгибаясь под ношей, ты только увеличиваешь её тяжесть (Даниель Дефо).
Я твёрдо верю в удачу. И я заметил: чем больше я работаю, тем я удачливее (Томас Джефферсон).
Сінтаксіс
сінтаксіс – раздзел граматыкі, аб’ектам вывучэння якога з’яўляюцца словазлучэнні і сказы.
Віды сувязі слоў у словазлучэнні
Словазлучэнне ― гэта сэнсавае і граматычнае аб’яднанне двух i больш знамянальных слоў. Адрозніваюць тры вiды сувязi слоў у словазлучэнні – дапасаванне, кiраванне i прымыканне.
Дапасаванне ― такi вiд сувязi, пры якой залежнае слова набывае тую ж форму, што i галоўнае (зiмовая сесiя).
Кiраванне ― такi вiд сувязi, пры якой галоўнае слова патрабуе, каб залежнае слова стаяла ў пэўнай форме ўскоснага склону (пісаць алоўкам).
Беларуская мова мае адметныя рысы ў будове словазлучэнняў з сувяззю кiравання ў параўнаннi з рускай мовай:
Ø дзеясловы руху iсцi, хадзiць, ехаць, бегчы, плыць, ляцець i iнш. пры абазначэннi мэты дзеяння кiруюць назоўнiкамi ў форме вінавальнага склону з прыназоўнiкам па: iсцi па дровы, ехаць па сына (параўн. рус. идти за дровами, ехать за сыном)
Ø дзеясловы ветлiвасцi дзякаваць, прабачыць, дараваць кiруюць назоўнiкамi ў форме давальнага склону: дзякаваць сябру, прабачыць сястры (параўн. рус. благодарить друга, простить сестру)
Ø дзеясловы маўлення, думкi, пачуцця тыпу гаварыць, думаць, клапацiцца звычайна кiруюць назоўнiкамi ў форме вінавальнага склону з прыназоўнiкам пра: думаць пра дзяцей, клапацiцца пра сына (параўн. рус. думать о детях, беспокоиться о сыне)
Ø дзеясловы смяяцца, жартаваць, кпiць, здзекавацца кiруюць назоўнiкамi ў форме роднага склону з прыназоўнiкам з: жартаваць з дзядзькi, здзекавацца з хлопца (параўн. рус. шутить над дядей, издеваться над парнем)
Ø дзеясловы ажанiць, ажанiцца кiруюць назоўнiкам у форме творнага склону з прыназоўнiкам з: ажанiцца з сяброўкай (параўн. рус. жениться на подруге)
Ø дзеяслоў хварэць кiруе назоўнiкам у форме вінавальнага склону з прыназоўнiкам на: хварэць на туберкулёз (параўн. рус. болеть туберкулёзом)
Ø дзеясловы са значэннем спосабу дзеяння ці стану (хадзіць, ісці, бачыцца, сустракацца і інш.) кiруюць назоўнiкам у месным склоне з прыназоўнiкам па: iсцi па праспекце, бачыцца па вечарах, апавясцiць па тэлеграфе (параўн. рус. идти по проспекту, видеться по вечерам, оповестить по телеграфу).
Прымыканне ― такi вiд сувязi, пры якой словы спалучаюцца толькi па сэнсе (хутка iсцi, чытаць седзячы).
< Запомніце выдзеленыя значэнні запазычаных слоў.
Прыдумайце з імі невялікія сказы
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.