Сігнал x накіраваны насустрач e, у выніку чаго напружанне на ўваходзе рэлейнага элемента змяншаецца да велічыні s = e – x < 0,5× ×Dins – DB. У гэты момант выканаўчы механізм прыпыняецца. Напружанне зваротнай сувязі аперыядычнага звяна становіцца роўным 0. Ёмістасць звяна зваротнай сувязі пачынае разраджацца, і напружанне мяняецца па экспаненце 2. Гэта зноў прыводзіць да павелічэння ўваходнага сігналу рэгулявальнага блока, і пры s > 0,5Dins уключаецца выканаўчы механізм, а на ўваход блока зваротнай сувязі паступае пастаяннае напружанне.
Далей працэс перыядычнага ўключэння рэлейнага элемента рэгулятара і выканаўчага механізма паўтараецца. Пры гэтым рэгулятар з выканаўчым механізмам рэалізуе закон PI-рэгулявання 4 па крывой 3. Параметры закону рэгулявання вызначаюцца выразамі: kp = sTch ´ ´ (kFBK × zp)–1; Tch = Tdisch; дзе s – хуткасць перамяшчэння рэгулявальнага органа; Tch і Tdisch – пастаянныя часу зарадкі і разрадкі аперыядычнага звяна зваротнай сувязі; kFBK – каэфіцыент перадачы ланцуга зваротнай сувязі; zp – велічыня напружання ўключэння выканаўчага механізма.
69. Для лінейнага стабілізатара на мал. 189 характэрна залежнасць крыніцы Eunst ад якасці фільтрацыі. Напружанне на выхадзе Uout = = Eunst, залежыць ад C1. Лепшая фільтрацыя забяспечваецца пры большай ёмістасці, але пры гэтым памяншаецца час зарадкі (tchC1 = = T – tunchC1, мал. 189б) і павялічваецца ток зарадкі кандэнсатара. Таму моцныя крыніцы сілкавання з добрай фільтрацыяй і лінейнымі стабілізатарамі спажываюць ад сеткі сілкавання вялікія імпульсныя токі. У сувязі з малым каэфіцыентам карыснага дзеяння і вялікімі імпульснымі токамі пры выкарыстанні лінейных стабілізатараў сучасныя моцныя крыніцы сілкавання выконваюць на аснове імпульсных стабілізатараў.
Функцыянаванне першасных імпульсных стабілізатараў складаецца з некалькіх этапаў. Спачатку сеткавае напружанне выпрамляецца і фільтруецца. На наступным этапе пастаянная складальная выхаднога напружання фільтра з дапамогай камутатара пераўтвараецца ў пераменнае высокачастотнае напружанне, якое падаецца на першасную абмотку сілавога трансфарматара (мал. 190). У якасці блока кіравання (БК) выкарыстоўваюць генератар з частатой ад 20 да 1000 кГц, які мае рэгулюемую скважнасць. Пры павышэнні частаты прапарцыянальна змяншаюцца габарыты трансфарматара і фільтра на другасным боку. Стабілізацыя ў схеме на мал. 190 ажыццяўляецца па выхадным напружанні на RL, якое кіруе працягласцю адкрытага стану камутатара, злучанага з першаснай абмоткай. Каэфіцыент карыснага дзеяння прыведзенага на мал. 190 імпульснага стабілізатара дасягае 80÷90%. Імпульсныя стабілізатары параўнальна з лінейнымі маюць малыя габарыты і масу. Недахопам іх з’яўляюцца перашкоды ў эфір, якія ўзнікаюць у выніку імпульснага спажывання току. Для вялікіх магутнасцей перашкоды ў эфір і сетку, ствараемыя імпульснымі стабілізатарамі, становяцца меншымі за перашкоды лінейных блокаў адпаведнай магутнасці.
Схема другаснага імпульснага стабілізатара прадстаўлена на мал. 191.
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.