, або
.
(7)
□ Возьмем адвольнае значэнне
і разгледзім прамавугольнік
. Згодна з тэарэмаю 2 §10.1 пра
інтэгравальнасць ІЗАП маем
(8)
Калі мы пакажам, што апошні інтэграл у (8)
імкнецца да нуля пры
, то тым самым дакажам
праўдзівасць роўнасці (7). Паколькі НІЗАП (1) ёсць раўнамерна збежны, то
.
Тады
г. зн.
.
(9)
Калі ў (8) перайсці да ліміту пры
, то на падставе (9) атрымаем
, што і азначае праўдзівасць (7). ■
Тэарэма 4 (пра
дыферэнцавальнасць НІЗАП). Калі функцыя
і яе
частковая вытворная
ёсць непарыўныя на
, інтэграл (1) ёсць збежны, а
інтэграл
ёсць раўнамерна збежны па
на адрэзку
, то НІЗАП
ёсць непарыўна
дыферэнцавальная на
функцыя, прычым
, г. зн.
(НІЗАП можна дыферэнцаваць па параметру пад знакам
інтэграла).□ Увядзем дапаможную функцыю
. Калі
,
то функцыя
інтэгравальная на
(тэарэма 3)

Такім чынам,
Паводлез тэарэмы Барроў
, прычым, згодна з тэарэмаю 2, функцыя
ёсць непарыўная на
. ■
Будзем разглядаць інтэграл
,
які ёсць збежны на падставе прыкметы Дырыхле: першаісная ад
ёсць абмежаваная, а функцыя
манатонна імкнецца да нуля пры
. У пункце
ён існуе як звычайны вызначаны
інтэграл.
Для вылічэння значэння інтэграла Дырыхле разгледзім функцыю
(1)
Пакажам, што функцыя
непарыўная пры
. Дзеля гэтага спачатку пакажам,
што НІЗАП (1) ёсць раўнамерна збежны пры
.
Вылічым першаісную

адкуль
(2)
Паколькі
, а
, то
.
(3)
Карыстаючыся метадам інтэгравання часткамі і няроўнасцю (3), атрымаем

пры
і
,
што азначае раўнамерную збежнасць НІЗАП (1) пры
.
На падставе тэарэмы 2 §10.3
функцыя
непарыўная на
.
Дзеля вылічэння вытворнай
разгледзім інтэграл, які
атрымліваецца з інтэграла (1) пасля дыферэнцавання яго падынтэгральнай
функцыі па параметру ![]()
(4)
Гэты інтэграл ёсць раўнамерна збежны на кожным адрэзку
, паколькі
і
–
збежны (прыкмета Ваерштраса). Тады згодна з тэарэмаю 4 §10.2 пры
маем
=
![]()
=
.
(5)
Паколькі
і
можна
выбіраць адвольна, то роўнасць (5) мае месца пры
.
Інтэгруючы (5) па
, атрымаем
.
(6)
Паколькі
(мы даказвалі, што
), то
. Таму
. З роўнасці (6) знойдзем
канстанту С:
.
Такім чынам, з (6)
маем
.
(7)
На падставе
непарыўнасці функцыі
атрымліваем
.
Такім чынам,
– інтэграл Дырыхле.
З гэтай формулы вынікае 
(Дастаткова ў інтэграле зрабіць замену
,
або
.)
Будзем разглядаць так званыя інтэгралы Эйлера, якія па прапанове Ляжандра называюцца таксама Гама – і Бэта – функцыямі.
1º. Гама – функцыя Ойлера. Гэта функцыя уводзіцца як НІЗАП
(1)
з двума асаблівымі пунктамі
і
.
Пакажам, што функцыя
непарыўная пры
. Дзеля гэтага пададзім (1) у
выглядзе сумы двух інтэгралаў:
.
Дакажам, што абодва гэтыя
інтэгралы ёсць раўнамерна збежныя па параметру
на
кожным адрэзку
.
1)
Калі
і
,
то
(
спадальныя,
таму найбольшае значэнне на левым канцы). Паколькі інтэграл
ёсць збежны (ён роўны
, або пры
), то інтэграл
– раўнамерна збежны на
.
2)
Калі
ж
і
,
то
(
нарастальная).
Паколькі
(скарысталіся
тым, што
), а інтэграл
– збежны, то інтэграл
ёсць раўнамерна збежны на
. Такім чынам, НІЗАП (1) ёсць
раўнамерна збежны на
, а таму функцыя
– непарыўная на
(тэарэма 2 §10.3), а тым самым
– непарыўная пры
.
Аналагічным чынам можна
паказаць, што
ёсць непарыўна
дыферэнцавальная пры
, прычым
г. зн.
ёсць выпуклая ўніз.
Атрымаем асноўную
тоеснасць для
.
.
Такім чынам,
–
(3)
формула прывядзення для Гама–функцыі. Для
вылічэння значэнняў функцыі
дастаткова
ведаць яе значэнні на прамежку
.
Паколькі
, то, беручы ў (3)
, атрымаем
.
Вылічым

Формула (3) дае
магчымасць даследаваць паводзіны функцыі
пры
:
.
|
Улічваючы непарыўнасць |
2º. Бэта – функцыя Ойлера. Гэта функцыя уводзіцца як НІЗАП
(4)
і мае два асаблівыя пункты
і
.
Запішам (1) у выглядзе
.
Даследуем спачатку інтэграл
на збежнасць у пункце
. Паколькі функцыя
ёсць непарыўная пры
, то яна абмежаваная, г. зн.
. Тады маем
і паколькі 
ёсць збежны пры
г. зн. пры
, то інтэграл
ёсць збежны (прыкмета
параўнання) пры ўсіх
і пры
.
Аналагічна паказваецца,
што інтэграл
ёсць збежны пры ўсіх
і пры
. Такім чынам, функцыя
вызначана пры ўсіх
,
.
Разгледзім асноўныя ўласцівасці Бэта–функцыі.
1º. Выконваючы ў (1)
замену
, маем
.
2º. Беручы ў (1)
, маем
–
(5)
другое аналітычнае выяўленне Бэта-функцыі.
Можна паказаць:
3º.
4º.

Прыклад 1. Выразім інтэграл
праз Бэта–функцыю.
Зробім замену
:
.
Прыклад 2. У інтэграле
зробім замену

.
Відавочна, што інтэграл ёсць
збежны пры ![]()
Уважаемый посетитель!
Чтобы распечатать файл, скачайте его (в формате Word).
Ссылка на скачивание - внизу страницы.